انالله و انا الیه راجعون
یادگار همیشه ماندگار 8سال دفاع مقدس فرمانده اسبق لشکر همیشه پیروز 25 کربلا در سالهای نه چندان دور، یعنی سردار سرافراز حاج کمیل کهنسال یکبار دیگر عزادار شد و غریبانه تر از همیشه در عزای فرزند برومندش، جوان مومن و خداجو علی آقای عزیز نشست و همه ما را در این ثلمه عظیم متالم و معزا کرد.
کمیل عزیز که خود یک شهید زنده و جانباز شهادت پیشه است، یادآور هزاران خاطره بی بدیل برای همه رزم آورانی است که در خطر زیستند و در خون شنا کردند، دلیرمردانی که سربلندی را با عشق به دست آوردند و دستاورد بزرگشان، مُهر رضایت ولی امر مسلمین بود، سروقامتانی که شرافت را بیمه کردند و با ولایتمداری خویش، جاودانگی فرهنگ دفاع مقدس را تضمین نمودند.
اینک کمیل که سال گذشته داغدار برادر جوان و مومن خویش بود، اینک و به بهانه تصادفی غم انگیز، در مصیبت فقدان کمرشکن فرزند عزیزش می نشیند تا علاوه بر "مقام فدا" و اجر جانبازی عباس بن علی(ع)، و "مقام وفا" و اجر صبوری حضرت زینب(س)، اینک "مقام رضا" و اجر دلدادگی امام حسین(ع) را نیز تجربه کند و همه چیز برای اعتلای یک مجاهد فی سبیل الله به مرتبه ملکوتی"مقام فنا فی الله"که همان نفس مطمئنه و مرحله ذوب در خداست، فراهم و مهیا گردد تا او نیز شامل دعوت و فراخوان الهی شود که فرمود:
یا ایتهاالنفس المطمئنه، ارجعی الی ربک، راضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی
آزمون های سخت الهی و صبر حسینی(ع) و زینبی(س) و زندگی سجادوار(ع) کمیل بزرگ در طول دفاع مقدس و سالهای پس از آن را می توان به یکی از پرجاذبه ترین کتابهایی که زندگینامه وفادارترین یاران و اصحاب ولایت را در خود می نگارند، مبدل کرد تا در آئینه الگوهای عینی، مالک اشتر شدن را عملی جلوه داد و یکایک آنان را از انحصار تاریخ و اقتدار اسطوره های دست نیافتنی به صحنه های جاری جامعه و متن زندگی مردان مومن و بزرگی که به شهادت رسیده و یا در انتظار شهادتند، نقل مکان داد!
آفرین به کمیل ها که نسخه های زنده شهید طوسی ها و حاج بصیرهایند و آرزوی بچه های جبهه و جنگ، حضور در لحظه های معنوی و صحنه های شجاعت پیشگی ها و حماسه آفرینی های آنان بود!
کمیل عزیز که خود دستاورد تحمل ها و تدابیر مصائب تلخ و بسیار بزرگ در دفاع مقدس و آماج پس از آن است، قطع یقین در این مصیبت جانکاه نیز، مظهر شکیبائی خواهد بود تا به همه و بالاخص به دوستداران خویش نشان دهد که کمیل همان کمیل مومن و مقتدر سالهای دفاع مقدس و پس از آن است و مرگ فرزند 25 ساله و رشید و برومند نیز نمی تواند او را از ذکر حسینی "رضیً برضی الله" و ذکر زینبی "ما رایت الا جمیلاً" باز دارد!
در پایان مراتب تسلیت خالصانه خویش را به دوست عزیز سالهای دور تا کنون خویش، شیر غران جبهه های نبرد حق علیه باطل، یعنی سردار سرافراز حاج کمیل کهنسال که جبهه ها و خاکریزها و سنگرها و قرارگاههای عملیاتی خانه اول و مازندران خانه دومش بود، ابلاغ نموده و از خداوند تبارک و تعالی برای آن مرحوم رضوان مقام، درجات عالی و برای کمیل و خانواده گرامی اش و همه مصیبت دیدگان، صبوری و شکیبائی مسئلت می نمایم.
صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه-28-9-89